Μεταίχμιο..

Απο μέρα σε μέρα σε νοσταλγώ

σε πολύχρωμους ορίζοντες..,

στα μεταίχμια συμπλέγματα της μέρας.

Σ’ ενα δεμάτι  με χαμομήλια μαραμένα..,

Ματωμένα τα πέλματα στα βράχια,

χάντρες τα δάκρυα, βοές , αντίλαλοι λυγμοί.

Τα δυο μου χέρια σε γόρδια δεσμά…,

η σκέψη μου πονά,

τα χείλη μου κλειστά.

Από νύχτα σε νύχτα σε γυρεύω

νυχτοπούλι περιφέρομαι στα δάση της..,

καταδίκη γίνεται.

Σε πνιγερές σιωπές το σκοτάδι…,

ψάχνω την αναζήτηση,

αντιλαλεί η… σιγαλιά.

Απεγνωσμένο το κάλεσμα…,

γλυκόπικρο άκουσμα…,

κατοπτρισμένο στου… μελανιού το….. ανάγνωσμα.