Οcean.. όπως.. Ωκεανός..
Ένας ονειροπόλος, κάπου εδώ στην Αττική.. Μικρός ακόμα.. αλλά.. θα μεγαλώσω πού θα πάει;; Πάντα παιδί θα ‘μαι;
Μεγάλη μου αγάπη η πλανεύτρα θάλασσα.. Μ’ αρέσει να χάνομαι στο απέραντο γαλάζιο της, κάποιες λίγες ώρες της μέρας όπου.. ο ήλιος με τη μάγισσα στήνουν ένα μαγικό χορό χρωμάτων και εικόνων…Από μικρό παιδί που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν πάντα δίπλα της …μέσα της, γύρω της.. Πάντα κοντά της.. Πάντα να με μαγεύει.. Από.. Καστελλόριζο μέχρι.. Αρμάθια..Από Λευκάδα μέχρι.. την πατρίδα, τη Μεγαλόνησο.. και πόσα άλλα μέρη.. Όλα μοναδικά και υπέροχα στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου..
mail:silver.tdm@gmail.com
Αν είμαι μέσα στη «μάγισσά» μου ξεχάστε με.. Ξεχνάω να βγώ!!
Εκτος απο το «ταβλάκι».. που δεν το συμπαθώ, τη θαλασσα τη λατρεύω.
Ενα μαζί της γινομαι οπως λες και συ..
Μουσικη και θαλασσα.
Βεβαια για μενα μεγαλη αγαπη ειναι και η ποιηση..
Κι όλα τα αλλα……..απλά υπαρχουν..
By: Μαρία Νικολάου on 10 Νοεμβρίου, 2007
at 4:35 μμ
Οταν τα κύματά σου, σε φέρουν ως την ακρογιαλιά μου, η μουσική μου στην διάθεσή σου ! Καλημέρα
By: Αγριο - Κερασο - Ζουζούνα on 29 Νοεμβρίου, 2007
at 12:19 μμ
αγριο κερασο ζουζουνα τα κυματα ολος περιεργος σχιματιζουν δινες.. δεν μετακινουνται.. εμεις εχουμε την ψευδαισθηση οτι μετακινουνται.. ο αερας πανω τους μονο γδερνετε με μισος κ φευγει.. αλλα οι ψευδαισθησεις ειναι παντα ωραιες κ αγνωστες.. κ το αγνωστο σαγινευει.. οποτε με φερνουν στην ακρογιαλια ν ακουσω μουσικη..η μουσικη ομως ειναι.. ποιηση.. παλμος.. αισθημα που καταληγει σε συναισθημα.. ειναι το συμπληρωμα της σιωπης.. νοτες απλες μα.. συναμα καποιες φορες θεικες.. ευχαριστω που η μουσικη σου ειναι στη διαθεση μου .. ειναι πολυ ζεστη η χροια της μουσικης για καθε ανθρωπο καλη σου μερα!!!
By: ocean.... on 29 Νοεμβρίου, 2007
at 1:01 μμ
Η θαλασσα… το αλάτι της κλείνει όλες τις πληγες…
By: onionfava on 29 Νοεμβρίου, 2007
at 3:17 μμ
ολες εκτος απο μια.. το καψιμο.. εκει κανει κακο.. κατα τ αλλα ειναι γιατρισσα..
By: ocean.... on 29 Νοεμβρίου, 2007
at 3:26 μμ
ηλιαχτιδα ειχα την εντυπωση οτι ειχα απαντησει για την μαγισσα..(θαλασσα) μιας κ η ποιηση κ καθε εκφραση αληθινης ζωης συνυπαρχει κ ταξιδευει μαζι της..
By: ocean.... on 8 Δεκεμβρίου, 2007
at 4:08 μμ
γιατί βιάζεσαι να μεγαλώσεις; υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να έχουμε πάντα την καρδιά του αγνού παιδιού; ακόμη και η επαφή σου με τη θάλασσα, την πλανεύτρα όπως πολύ καλά τη λες, είναι πιο αληθινή!
By: neraidoskoni on 24 Ιανουαρίου, 2008
at 10:52 πμ
νεραιδοσκονη ποιος ειπε οτι βιαζομαι;; το αντιθετο θα λεγα.. μακαρι να γυριζα το χρονο πισω.. οπως λεει κ το ασμα.. ευτυχως που ξεχασα να μεγαλωσω..κι αν με γυρεψετε ειμαι ακομα στην αλανα..οσο για την μαγισσα μου.. εχουμε περασει τοσα μαζι.. ομορφα.. ασχημα.. ηταν ειναι κ θα ναι για παντα αληθινη.. αγαπημενη..
By: ocean.... on 24 Ιανουαρίου, 2008
at 11:03 πμ
καλησπερα γλαρενια κ καλως ηλθες!! αρωστια λεμε με το ταβλακι επεσες στη μερα..
By: ocean.... on 11 Φεβρουαρίου, 2008
at 12:25 πμ
Τάαααβλι…. εγώ είμαι εδώ…έριξα..
;-)))
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
By: Γλαρένια on 11 Φεβρουαρίου, 2008
at 12:03 πμ